درونگرا هستید یا برونگرا

درونگرا چیست و تعریف افراد درونگرا

اگرچه اصطلاح «درون‌گرایی» در بسیاری از مدل‌ها و نظریه‌های شخصیت شناسی استفاده می‌شود، اما تعاریف آن در این مدل‌ها متفاوت است. علاوه بر این، در ادبیات عامه، این اصطلاح معانی مختلفی پیدا کرده است. به طور کلی، درک عمومی از درون‌گرایی به عنوان ساکت بودن، انزوا و گوشه‌گیری تعبیر می‌شود.اگر شما فرد درون گرایی هستید به شما انجام مدیتیشن و راه های چگونه مدیتیشن کردن را پیشنهاد می کنیم.

تعریف و خصوصیت افراد برونگرا

برون‌گرایی به معنای علاقه به حضور در جمع‌های اجتماعی و توجه به ارتباطات بین فردی، در مقابل درون‌گرایی که بیشتر با تمایل به خلوت و تفکر درونی توصیف می‌شود، قرار می‌گیرد. این دو نوع شخصیت دارای ویژگی‌ها و مزایا و معایبی هستند که بسته به شرایط محیطی و نوع کار یا فعالیتی که انجام می‌دهند، ممکن است یکی از آنها بهتر عمل کند.
افراد برون‌گرا همیشه به دنبال فرصت‌های برقراری ارتباط با دیگران هستند و از این ارتباطات انرژی می‌گیرند، در حالی که افراد درون‌گرا ترجیح می‌دهند وقت خود را به تنهایی یا با تعداد کمی از افراد صرف کنند و از این تنهایی انرژی بیشتری برای خود به دست آورند.
در بسیاری از مواقع، جوامع تمایل دارند که افراد برون‌گرا را بیشتر بپسندند، اما این موضوع به معنای این نیست که افراد درون‌گرا در همه شرایط ناتوان باشند. هر کدام از این دو نوع شخصیت دارای قوا و ضعف‌های خاص خود هستند که بسته به موقعیت و شرایط مختلف می‌توانند مزیت یا معایبی را برای فرد به همراه داشته باشند.
اگر از این موضوع نسبت به خودتان مطمئن نیستید با انجام تست درون گرا و برون گرا می توانید تایپ شخصیتی خود و دیگران را ارزیابی کنید.

درونگرا بهتره یا برونگرا

روانشناسان توضیح دادند که برون‌گرایی با احساسات مثبت در ارتباط است، به این معنا که افراد برون‌گرا به طور معمول تمایل بیشتری به شادی نسبت به افراد درون‌گرا دارند. مطالعات نشان داده‌اند که افراد برون‌گرا بیشتر از درون‌گراها احساسات مثبت را تجربه می‌کنند، اما شواهد نشان می‌دهد که در واقع افراد درون‌گرای خوشحال نیز وجود دارند.
بررسی‌ها نشان داده است که حدود یک سوم از افراد خوشحال، در واقع درون‌گرا هستند. به عبارت دیگر، افراد برون‌گرا ممکن است احساسات مثبت بیشتری از حد متوسط داشته باشند.
با این حال، بسیاری از افراد واقعاً خوشحال و درون‌گرا هستند. به عنوان مثال، سوزان کین، نویسنده کتاب پرفروش “ارام”، به قدرت درون‌گرایی اشاره کرده است و توضیح داده که در جامعه آمریکایی، درون‌گرایی اغلب به عنوان چیزی مثبت مورد توجه قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، همکاری با دیگران در محل کار یا کلاس درس معمولاً تشویق به کار گروهی می‌شود که این فعالیت به طور طبیعی باعث بروز ویژگی‌های برون‌گرایی می‌شود.

تفاوت مغز درونگرا و برونگرا

سوال اصلی این است که آیا اختلاف ارگانیکی در مغز درون‌گراها و برون‌گراها وجود دارد؟

به دنبال پیدا کردن پاسخ به این سوال، رندی باکنر، استاد دانشگاه هاروارد، در سال ۲۰۱۲ یک تحقیق انجام داد که نشان داد قشر مغز در ناحیه پیش‌پیشانی یا پره‌فرونتال دارای کورتکس بزرگتر و ضخیم‌تری است.این بخش از مغز ساختار پیچیده‌ای دارد و فعالیت تفکر انتزاعی در آن انجام می‌شود.به طبق این تحقیق، درون‌گراها نیاز بیشتری به منابع نورونی برای فعالیت‌های تفکر انتزاعی دارند، در حالی که برون‌گراها در شرایط مشابه ترجیح می‌دهند فوراً به عملکرد فعلی بپردازند و به تأخیر فکر نکنند.از جمله نتایج تحقیقات مختلف، آمیگدال در سمت راست مغز برون‌گراها بزرگتر از درون‌گراها است.

افراد درونگرا باهوش ترند یا برونگرا

مخترعان بزرگ جهان به دو دسته درون‌گرا و برون‌گرا تقسیم می‌شوند. درون‌گراها عموماً ترجیح می‌دهند تنهایی بگذرانند و به تمرکز بر روی تحقیقات خود بپردازند. این افراد در زمان تحقیق از مشکلات محیطی دوری می‌کنند. برخی از بزرگترین مخترعان جهان، از جمله بیل گیتس و البرت اینشتین، درون‌گرا بوده‌اند. اما مخترعان برون‌گرا مانند استیو جابز نیز وجود دارند که با ایجاد فن‌آوری‌های نوآورانه شهرت یافته‌اند. هر دو گروه دارای استعدادها و توانایی‌های منحصر به فردی هستند و نباید از این نکته غافل شد که هر کدام می‌توانند الهام‌بخش باشند.

ازدواج فرد درونگرا و برونگرا

تفاوت‌های درونگرایی و برونگرایی در شخصیت افراد، علیرغم اهمیتی که به آنها در تحلیل شخصیت افراد می‌دهند، تنها یک عامل در تعیین موفقیت یا شکست روابط زناشویی نیستند. ابعاد دیگری از شخصیت مانند سطح فرهنگی، تجربه‌های زندگی، مهارت‌های ارتباطی و توانایی‌های حل مسائل نیز در پردازش و ادامه رابطه نقش دارند. رفتارها و واکنش‌های افراد در مواجهه با مشکلات و چالش‌های زندگی زناشویی بیشتر به عوامل فردی مرتبط با تجربه و آموزش آنها برمی‌گردد تا ابعاد شخصیتی آنها. در بسیاری از موارد، تفاوت‌های شخصیتی می‌توانند به عنوان یک منبع تنوع و تغییر مثبت در رابطه زناشویی عمل کنند و باعث کامل‌تر شدن و توسعه هر دو فرد شوند. بنابراین، تفاوت‌های درونگرایی و برونگرایی به تنهایی نمی‌توانند تعیین کننده نتیجه روابط زناشویی باشند و برای تشکیل یک رابطه زناشویی موفق، نیاز به توجه به عوامل دیگر شخصیتی و روانی نیز وجود دارد.