اصول اولیهٔ تربیت کودک

۱۰ قانون مهم اصول تربیت کودک

1. تحسین و پاداش
   پاداش بهترین برای کودکان، اظهار تعریف، تحسین، و عشق شماست. برای پاداش دادن به کودکان، لازم نیست که به اسباب بازی یا خوراکی های متنوع روی بیاورید. ممکن است از یک تابلوی ساده استفاده کنید که در آن، رفتار خوب فرزندتان را با اختصاص یک ستاره ویژه پاداش دهید، که این می‌تواند به عنوان یک روش مؤثرتر برای تمجید از او باشد. و حتما نقش خانواده در تربیت کودکان را جدی بگیرید.
2. پایداری و ادامه یافتن
   زمانی که قوانینی برای تربیت فرزند پسر و دختر خود تدوین می‌کنید، باید به دقت این مقررات را تعیین کرده و از تغییرات زیاد در آنها پرهیز کنید. اغلب والدین به منظور حفظ آرامش در خانه یا به منظور پایان دادن به گریه فرزندانشان، ممکن است اقداماتی انجام دهند که با قوانین در تضاد باشند. با این حال، اگر یک قاعده را تعیین کرده‌اید، هیچ فردی – از جمله پرستار بچه، همسر شما و حتی شما خود – نباید آن را نقض کند و همگی موظف به رعایت آن باید باشند. یک قانون اثرگذار است زمانی که تمام افراد آن را رعایت کنند و به طور یکپارچه در برابر آن رفتار کنند.
3. برقراری روال معین
   نظم و روتین شخصی را در محیط خانگی برقرار سازید. در ایجاد روال‌های معین در زندگی، اصل اساسی تعیین زمان دقیق برای خوابیدن، بیدار شدن و مصرف وعده‌های غذایی می‌باشد. زمانی که موفق به اجرای یک نظم شخصی در زندگی خود می‌شوید، تنها در شرایط استثنایی مانند سفر یا بیماری می‌توانید کمی انعطاف نشان دهید.تربیت صحیح تنها با حفظ نظم ممکن است و این موضوع تنها به فرزند شما مرتبط نیست. تمام اعضای خانواده باید نظم را رعایت کنند تا اینکه برای کودک امکان زندگی منظم فراهم شود و تربیت کودک به نحو احسن انجام شود. رعایت یک روال مشخص، چهارچوب برنامه زندگی خانوادگی را شکل می‌دهد و البته به عقلانیت انعطاف نشان داده و از افراط پرهیز کنید، زیرا خانه به مثابه پادگان نیست.
4. حد و حدود و خط قرمزها
   کودکان باید به طور کامل با مفهوم حد و حدود، و خطوط قرمز در زندگی آشنا شوند تا بتوانند با وضوح تشخیص دهند کدام رفتارها قابل قبول است و کدام‌ها غیرقابل قبول هستند. با تعیین مرزها و حدود برای فرزندان، این امکان فراهم می‌شود که آن‌ها بدانند چه انتظاراتی از آن‌ها دارید و محدوده آزادی عمل آن‌ها به چه اندازه است.
5. نظم
   محدودیت‌ها و مرزها با رعایت ترتیب قابل قبول هستند، و ترتیب به معنای نظارت محکم و منصفانه است. برای ایجاد ترتیب، روش‌های مختلفی وجود دارد، از جمله قطعیت در ارتباطات یا اخطار ساده با حرکت انگشت شاهانه. با این حال، نکته حیاتی آن است که هرگز نباید به وسیله خشونت و تنبیه به ترتیب دست یابید.
6. هشدارها
   هشدار به دو صورت می‌باشد. در نوع اول اطلاعات مرتبط با فعالیت‌های روزانه به کودک منتقل می‌شود؛ به عنوان مثال، به او اطلاع داده می‌شود که باید به زودی برای خواب آماده شود یا آنکه سفره غذا به زودی پهن خواهد شد. در هشدار نوع دوم، رفتار نامناسب فرزند شما تذکر داده می‌شود و این فرصت فراهم می‌شود تا رفتار خود را اصلاح کند.
7. انتظارها
   بهتر است به کودکان خود بگویید که چه امیدهایی از آن‌ها دارید و چه نوع رفتاری را ترجیح می‌دهید. برای این منظور، با آن‌ها درباره خواسته‌هایتان صحبت کنید، اما از ارائه توضیحات اضافی، استدلال، و پیچیده‌سازی موضوع خودداری کنید و فقط به ساده‌ترین شکل ممکن نکته اصلی را بیان کنید. به یاد داشته باشید که توضیحات خود را با توجه به سن فرزندانتان تطبیق دهید و از آن‌ها بپرسید که آیا متوجه شده‌اند که چرا این امیدها را از آن‌ها دارید یا نه. این کار به تدریج به پذیرش نظم مورد نظر شما توسط آن‌ها کمک خواهد کرد.
8. محدودیت ها
   در مقابل مواقف، سردبوده باشید و کنترل کامل بر اعصاب خود داشته باشید. بدون شک، تصمیم نهایی در اختیار والدین قرار دارد. به نافرمانی با خشم و فریاد پاسخ ندهید. همچنین اجازه ندهید کودکان به سادگی با حوصله‌تان بازی کنند.
9. مسئولیت پذیری
   کودکان در پایان روزگاری به بزرگی خواهند رسید، بنابراین به آنها اجازه پیشرفت دهید. به آنها فرصت بدهید تا وظایف کوچک را به صورت مستقل انجام داده و در کسب موفقیت‌های کوچک، حتی اگر ناچیز باشد، به خود اعتماد پیدا کنند و مهارت‌های زندگی و توانایی‌های اجتماعی خود را تقویت کنند. اما توجه داشته باشید که انتظارات شما باید با سطح توانمندی و سن کودکان هماهنگ باشد؛ در غیر این صورت، به جای آموختن برنده بودن، آن‌ها ممکن است با شکست مواجه شوند.
10. آسودگی خیال و آرامش
    اختصاص زمان ویژه برای همه اعضای خانواده، حتی شما خود، از اهمیت فراوانی برخوردار است. علاوه بر این، باید در نظر داشت که گفتن داستان و در آغوش گرفتن کودکان، روش‌های موثری برای آرام کردن آنان محسوب می‌شوند.

با توجه به اینکه توجه، ترکیبی از بیان کلامی و غیرکلامی است، اعضای خانواده باید از طریق کلام و رفتار نشان دهند که برای یکدیگر ارزشمند و دوست‌داشتنی هستند. این اصل نه تنها برای کودکان بلکه برای والدین نیز صادق است.

تربیت کودکان ۳تا۵سال

یادآور شوید که کودک برای شما موجودی منحصر به فرد است و رشد شخصیت کودک به نگرش و رفتارهای شما برمی‌گردد. رابطه عاطفی و محبت آمیز تنها کافی نیست و وی باید بداند که احترام فوق‌العاده ای نزد شما دارد تا با تکیه بر توانایی‌هایش پیش برود.مهم است که با کودکان بازی کنید، زیرا این بازی‌ها نقش کلیدی در تکامل شخصیت و توسعه ذهنی و فیزیکی آن‌ها دارد. این بازی‌ها کمک می‌کنند تا کودکان در گروه‌ها فعالیت کنند، مهارت‌های تصمیم‌گیری را تقویت کنند و قوه تخیل را توسعه دهند. همچنین، مهم است که در این بازی‌ها از توصیف‌های مثبت برای شکل‌دهی به شخصیت کودک استفاده شود و از توصیف‌های منفی خودداری شود. الگو بودن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است تا کودک از شما الهام گیرد و در تشکیل شخصیت خود الگویی مثبت داشته باشد.استفاده از کتاب تربیت نوزاد می تواند بسیار کمک کننده باشد.