حمله اسرائیل به زندان اوین و فروریختن دیوار زندان او

حمله به درب ورودی زندان اوین

جزئیات حمله اسرائیل به زندان اوین

زمینه و انگیزه‌های حمله اسرائیل به زندان اوین

واکنش‌ها به حمله اسرائیل به زندان اوین

1. ایران: مقامات ایرانی، از جمله قوه قضاییه، این حمله را “نقض آشکار قوانین بین‌المللی” و “جنایت جنگی” خواندند. عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، در گفت‌وگو با شبکه ان‌بی‌سی، اسرائیل را به “خیانت به دیپلماسی” متهم کرد و خواستار توقف تجاوزات پیش از هرگونه مذاکره شد. رسانه‌های وابسته به سپاه پاسداران تلاش کردند با کم اهمیت جلوه دادن خسارات، از تأثیر روانی این حمله بکاهند.
2. جامعه بین‌المللی: رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، حملات به زیرساخت‌های غیرنظامی، از جمله زندان‌ها، را محکوم کرد و خواستار رعایت حقوق بین‌الملل شد. گروه‌های حقوق بشری مانند عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر نیز نگرانی خود را از وضعیت زندانیان اوین، به ویژه زندانیان سیاسی، ابراز کردند.
3. زندانیان سیاسی: چهار زندانی سیاسی زن در اوین، از جمله وریشه مرادی و گلرخ ایرایی، با انتشار بیانیه‌ای حمله اسرائیل را محکوم کرده و آن را بخشی از “تجاوزگری” اسرائیل و آمریکا در منطقه دانستند. آن‌ها تأکید کردند که رهایی ایران تنها از طریق مبارزه مردمی ممکن است، نه دخالت خارجی.
4. خانواده‌های زندانیان: خانواده‌های زندانیان، به ویژه در بند زنان، با تجمع مقابل زندان خواستار اطلاع از وضعیت عزیزان خود شدند، اما با برخورد امنیتی مواجه شدند.

پیامدها حمله اسرائیل به زندان اوین

1. وضعیت زندانیان: نگرانی‌ها درباره جان زندانیان، به ویژه زندانیان سیاسی و روزنامه‌نگارانی مانند چچلیا سالا، افزایش یافته است. گزارش‌هایی از انتقال خشونت‌آمیز برخی زندانیان، مانند علی یونسی، به مکان‌های نامعلوم نیز منتشر شده که به تشدید نگرانی‌ها دامن زده است.
2. نقض قوانین بین‌المللی: حمله به زندان اوین به عنوان یک مکان غیرنظامی، نقض کنوانسیون‌های ژنو تلقی شده و ممکن است اسرائیل را با فشارهای حقوقی و دیپلماتیک بیشتری مواجه کند.
3. تشدید تنش‌های منطقه‌ای: این حمله احتمال واکنش نظامی ایران، چه به صورت مستقیم یا از طریق گروه‌های نیابتی، را افزایش داده است. ایران پیش‌تر صدها پهپاد و موشک به سوی اسرائیل پرتاب کرده بود که بخش عمده آن‌ها رهگیری شد.
4. تأثیر داخلی در ایران: حمله به اوین می‌تواند به نارضایتی عمومی در ایران دامن بزند، به ویژه در میان اقشار معترض که زندان اوین را نماد سرکوب می‌دانند. با این حال، بیانیه زندانیان سیاسی نشان‌دهنده مقاومت در برابر استفاده ابزاری از این حملات توسط قدرت‌های خارجی است.

نتیجه‌گیری حمله به زندان اوین

زندان اوین کجاست

زندان اوین برای چه کسانی است

• زندانیان سیاسی:
  فعالان سیاسی، اعضای احزاب مخالف، اصلاح‌طلبان و معترضان به سیاست‌های دولت، مانند افرادی که در اعتراضات ۱۳۸۸ (جنبش سبز) یا ۱۴۰۱ شرکت داشتند.
  نمونه‌ها: نسرین ستوده (وکیل حقوق بشر)، نرگس محمدی (برنده جایزه نوبل صلح)، جعفر پناهی (فیلمساز).
• فعالان مدنی و حقوق بشری:
  کسانی که در زمینه حقوق زنان، کارگران، محیط‌زیست یا اقلیت‌ها فعالیت می‌کنند.
  نمونه‌ها: وریشه مرادی (فعال کُرد)، گلرخ ایرایی (نویسنده و فعال مدنی).
• روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای:
  افرادی که به اتهام انتشار اخبار انتقادی یا فعالیت رسانه‌ای بازداشت شده‌اند.
  نمونه‌ها: چچلیا سالا (روزنامه‌نگار ایتالیایی)، احمد زیدآبادی.
• زندانیان امنیتی:
  متهمان به جاسوسی، همکاری با دولت‌های خارجی یا اقدام علیه امنیت ملی.
  نمونه‌ها: علی یونسی (دانشجوی نخبه)، متهمان پرونده‌های امنیتی.
• زندانیان عقیدتی:
  اقلیت‌های مذهبی مانند بهائیان، مسیحیان نوکیش و دراویش گنابادی که به دلیل باورهایشان بازداشت شده‌اند.
  نمونه: بازداشت‌های گسترده بهائیان.
• زندانیان عادی:
  برخی بندها (مانند بندهای ۴، ۷ و ۸) برای مجرمان عادی با جرایم مالی، مواد مخدر یا جرایم سبک‌تر استفاده می‌شود، هرچند گاهی با زندانیان سیاسی هم‌بند هستند.