شب دهم محرم (شب عاشورا)

شب دهم محرم متعلق به کیست

شب دهم محرم که به شب عاشورا معروف است، به امام حسین (ع) تعلق دارد. این شب و روز عاشورا به دلیل واقعه کربلا در سال ۶۱ قمری برای شیعیان اهمیت ویژه‌ای دارد. امام حسین (ع) و یارانش در این روز در نبردی نابرابر با سپاه کوفه به فرماندهی عمر بن سعد به شهادت رسیدند. شهادت امام حسین (ع) و یارانش در روز عاشورا، نقطه اوج قیام کربلا بود که در تاریخ اسلام به عنوان نمادی از ایثار، شجاعت و مقاومت در برابر ظلم شناخته می‌شود.

در شب عاشورا، امام حسین (ع) با یاران خود به نماز، دعا و استغفار مشغول بودند و برای شهادت در راه حق آماده می‌شدند. امام حسین (ع) در این شب با خانواده خود وداع کرده و آنان را برای مصیبت‌های آینده آماده نمود. همچنین در شب عاشورا امام حسین (ع) خطبه‌ای ایراد کردند و هدف از قیام خود را به روشنی بیان نمودند.

اعمال شب دهم محرم

اعمال شب دهم محرم (شب عاشورا) مانند شب تاسوعا شامل مجموعه‌ای از اعمال مستحبی و عبادات است که به دلیل اهمیت معنوی این شب، توصیه بسیاری بر انجام آنها شده است. برخی از این اعمال عبارتند از:

1. نماز صد رکعتی: در هر رکعت پس از سوره «حمد»، سه مرتبه سوره «توحید» خوانده می‌شود و بعد از پایان نماز صد رکعتی، هفتاد مرتبه ذکر «سبحان الله، والحمد لله، ولا اله الا الله، والله اکبر، ولا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم» گفته می‌شود.
2. نماز چهار رکعتی: چهار رکعت نماز که در هر رکعت پس از سوره «حمد»، ده مرتبه سوره‌های «آیت‌الکرسی»، «توحید»، «فلق» و «ناس» خوانده می‌شود. همچنین چهار رکعت نماز دیگر که در هر رکعت پس از سوره «حمد»، پنجاه مرتبه سوره «توحید» خوانده می‌شود.
3. احیای شب عاشورا: شب‌زنده‌داری و بیدار ماندن در این شب بسیار توصیه شده و معادل عبادت همه فرشتگان و برابر هفتاد سال عبادت دانسته شده است. در این شب به تلاوت قرآن، ذکر و مناجات پرداخته می‌شود و حضور در کربلا و زیارت امام حسین (ع) در این شب از فضیلت بسیار بالایی برخوردار است .
4. دعا و نیایش: دعاهای خاصی برای شب عاشورا ذکر شده است که در آنها از خداوند طلب مغفرت، رحمت و برکت می‌شود. این دعاها شامل ذکر اسماء الله و خواسته‌های معنوی از خداوند است که در کتاب‌های دعا مانند «مفاتیح الجنان» آمده است .

این اعمال به منظور بزرگداشت فداکاری‌ها و مظلومیت امام حسین (ع) و یاران وفادارش در واقعه کربلا انجام می‌شود و فرصتی برای تعمق در فلسفه قیام عاشورا و درس‌آموزی از سیره و آموزه‌های امام حسین (ع) است.

وقایع روز دهم محرم

1. آغاز جنگ: در صبح روز عاشورا، جنگ بین سپاه امام حسین (ع) و سپاه عمر بن سعد آغاز شد. عمر بن سعد اولین تیر را به سمت سپاه امام حسین (ع) پرتاب کرد و جنگ با شدت ادامه یافت. طی این نبرد، بسیاری از یاران امام حسین (ع) به شهادت رسیدند .
2. شهادت یاران امام حسین (ع): یاران امام حسین (ع) یکی پس از دیگری به میدان جنگ رفتند و دلاورانه جنگیدند تا به شهادت رسیدند. از جمله نخستین کسانی که به میدان رفت و شهید شد، حر بن یزید ریاحی بود که با شجاعت به نبرد پرداخت .
3. شهادت امام حسین (ع): امام حسین (ع) پس از شهادت یارانش، به تنهایی به میدان نبرد رفت و پس از مبارزه‌ای دلیرانه، در ظهر روز عاشورا به شهادت رسید. شهادت امام حسین (ع) نقطه اوج واقعه کربلا بود و تأثیر عمیقی بر تاریخ اسلام داشت .
4. یورش به خیمه‌ها: پس از شهادت امام حسین (ع)، سپاه عمر بن سعد به خیمه‌های اهل بیت امام حسین (ع) یورش بردند، خیمه‌ها را غارت کرده و آتش زدند. زنان و کودکان به اسارت گرفته شدند و جنازه شهدا مورد اهانت قرار گرفت .

این وقایع نشان‌دهنده ایثار، شجاعت و مظلومیت امام حسین (ع) و یارانش است که با مقاومت در برابر ظلم و بی‌عدالتی، الگویی برای پیروان خود و تمامی انسان‌ها شدند. عاشورا به عنوان روزی برای یادآوری این فداکاری‌ها و زنده نگه داشتن آرمان‌های امام حسین (ع) در تاریخ ماندگار شده است.

متن نوحه شب دهم محرم

گلچین کردند/ عاشقان را
هل من ناصر/ گفته مولا

جا ماندی ای/ دل غافل
آخر تا کی/ سعی باطل

کربلا برپاست/ پس کجایی ای دل
رو سیه مانی/ گر نیایی ای دل

بی طرف باشی/ ز اشقیایی ای دل
یا حسینی شو / تا علم برداری

یا که در خیل/ ابن سعدی، آری
انتخابت چیست؟/ تو کنون مختاری

بشوی ای دل دست از این دنیا
وضوی عاشق این‌چنین است

بخوان بی سر ذکر سجده را
نماز عاشقان خونین است

(دستم بگیر یا مولا، نعم الامیر یا مولا)

وقتی کوبند/ طبل ناورد
روشن گردد/ مرد و نامرد

برمی خیزد/ گَرد میدان
می پرسد کیست/ مرد میدان؟

یا علی، هر کس/ سر یاری دارد
این زمان، هم تیغ/ هم قلم بردارد
جمجمه اش را/ به خدا بسپارد

“تَزُولُ الْجِبَالُ وَ لَا تَزُلْ “
” أَعِرِ اللَّهَ جُمْجُمَتَك‏”
بخوان آیه “ربُّنا الله”

چه جای ترس و تردید و شک؟

(دستم بگیر یا مولا، نعم الامیر یا مولا)

به لب های تشنه ات سلام الله
بنفسی أنت یا اباعبدالله

دل ما، مانده به پیمانت
فدای، آن لب عطشانت

بنفسی أنت یا اباعبدالله

تو زیبایی چون جمال پیغمبر
شگفتی مانند پدرت حیدر

غریبی چون مادرت زهرا
کریمی چون مجتبی با ما

بنفسی أنت یا اباعبدالله

به لب های تشنه ات سلام الله
بنفسی أنت یا اباعبدالله

دل ما، مانده به پیمانت
فدای، آن لب عطشانت

بنفسی أنت یا اباعبدالله

تو را داریم ای تو بهترین مولا
برای ما کل یومٍ عاشورا

جوابیم هل مِن مُعین ات را
فدای غربت تو مولا

بنفسی أنت یا اباعبدالله

به لب های تشنه ات سلام الله
بنفسی أنت یا اباعبدالله

دل ما، مانده به پیمانت
فدای، آن لب عطشانت

بنفسی أنت یا اباعبدالله

نمی ترسیم از یاوه استکبار
رسیده هنگام فتح ما این بار

خداوند پشت و پناه ماست
ولایت چراغ راه ماست

بنفسی أنت یا اباعبدالله

به لب های تشنه ات سلام الله
بنفسی أنت یا اباعبدالله

روضه شب دهم محرم

امشب حواستون باشه هم دعا برا سلامتی آقاتون بکنید و هم صدقه بدید برا سلامتی آقا…مرحوم علامه ی امینی می فرمایند: شب عاشورا قلب حضرت در فشارِ،براش صدقه بدید…

“اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِیِّكَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ،و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی كُلِّ سَاعَةٍ،وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً،حَتَّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا”

به بَزمِ ماتم جدت بیا اباصالح
در این مُحرَّم جدت بیا اباصالح

شعار صبحِ ظهورِ تو یالثارات است
به زیرِ پرچم جدت بیا ابا صالح

به اشک چشمِ محبان سید الشهدا
که ریخت درغمِ جدت بیا اباصالح

هنوز خون گلوی حسین می جوشد
به حُرمتِ دَمِ جدت بیا اباصالح

چقدر خجلت بابا زکودکش سخت است
به اشکِ نم نم جدت بیا اباصالح

به لحظه ای که به زانو کشان کشان آمد
کنار علقمه جدت بیا اباصالح

قسم به غربت شب الخضیبِ کرب وبلا
به ذبحِ اعظم جدت بیا اباصالح

یکی لباسِ تنش بُرده و یکی دیگر
ربوده خاتم جدت بیا اباصالح

به جابه جا شدن آیه ی یک سوره
به جسم در هم جدت بیا اباصالح

دعای آخر او در میانِ گودالی
نموده زمزمه جدت بیا اباصالح…

سفره ات را مادرت زهرا فراهم می کنم
چون وهب آخر نگاهت سر به راهم می کند

هر چه می‎خواهی بگیر از من، گدایی را نگیر
نوکریِ خانه‎ی تو پادشاهم می‎کند

سی شبِ ماه خدا، شکرِ خدا، گفتم حسین
پس مُحَرم، مَحرم این دستگاهم می‎کند

تو خودت پیغام دادی که بیا، من آمدم
دوری از تو مطمئنا روسیاهم می‎کند

بیشتر از یک سیاهی لشگرم کردی حساب
چون علمدارت فدایی سپاهم می‎کند

در میان خیمه‎هایت دست من را هم بگیر
چشم خیس دخترت دارد نگاهم می‎کند

به لباس کهنه‎ای که دوخته زهرا، قسم
خواهر تو بی‎قرار قتلگاهم می‎کند

فکر این که می‎رود صحرا به صحرا پیکرت
مثل زینب عاقبت بی‎سرپناهم می‎کند

یکی از اصحاب نگهبانه کنار خیمه ابی عبدالله،میگه دیدم خواهر عرض کرد داداش، میخوام بهت بگم،این اصحاب و یاراتو امتحان کردی؟ فردا می‌مونن پای رکابت؟(اخه زینب داغ دیده ست) چرا اخه میدونه یه روزه امام حسنو شبونه تنها گذاشتن،همه رفتن،معاویه لعنت الله علیه همه رو خرید”

نگهبان جزء اصحابه، میگه نگهبانی‌مو رها کردم به سرم زدم،رفتم تو خیمه ی اصحاب، گفتم حبیب چرا نشستی؟زینب بی بی دو عالم نگرانه” پاشید شمشیراتونو آماده کنید دیدم همه ی اصحاب وارد میدون شدن :

یا بنات رسول الله ،شمشیرهاشونو بالا کشیدن ،ما فردا وایمیستیم ….”

با خدا در حرمت از چه نیایش نکنم
باز هم ناله ی من شد که فروکش نکنم

چقدر حرف تلنبار شده روی دلم
خواهرم می‌شود ازچشم تو خواهش نکنم

حرفهایی زده مادر که به هم ریخته ام
می شود موی تو را باز نوازش نکنم

هی دست سر حسینش میکشه،هی میگه آقا بشین،هی دورش می گرده،هی دستای ابی عبدالله رو می‌بوسه …”هی انگشترشو نگاه می‌کنه …

خواهری فلسفه اش خرج برادر شدن است
کار من کرببلا نائب مادر شدن است

خداحافظ حسین عزیز عالمین …
خداحافظ به زهرا نور عین …