این رشته اشاره شده، از یک لکه خور‌شیدی منشأ می‌گیرد، منطقه‌ای خنک‌تر در سطح خورشید که میدان مغناطیسی ستاره در آن پیچ خورده است. طبق بیانیه آژانس فضایی اروپا (ESA) که این فضاپیما را اداره می‌کند، این رشته شبیه به مار، در مدت زمان سه ساعت موفق شد تا با سرعت ۱۷۰ کیلومتر در ثانیه (یا ۶۰۸ هزار کیلومتر در ساعت) روی صفحه خور‌شید بچرخد. در ویدیو تایم لپس ساخته‌شده براساس تصاویر تصویرگر فرابنفش اکستریم (EUI) که در ادامه می‌توانید آن را مشاهده کنید، «مار» در عرض یک ثانیه روی صفحه خو‌رشید می‌لغزد.

به دلیل اینکه این اتفاق عجیب، یک خروج جرم از تاج خورشیدی (CME) یا همان فوران پلاسمای داغ از جو فوقانی خورشید، یعنی تاج، را به همراه داشت، دانشمندان فکر می‌کنند که این دو پدیده ممکن است با یکدیگر مرتبط باشند.

در بیانیه ESA آمده است: «چیزی که این مار را بسیار جذاب می‌کند این است که از یک منطقه فعال خورشیدی شروع شده که پس از آن فوران کرده و میلیاردها تن پلاسما را به فضا پرتاب کرده است.»

دمای سوزان خورشید باعث می شود که تمام گازهای موجود در جو آن پلاسما باشند؛ یک حالت فوق گرم از ماده. این مار رشته‌ای، در اثر فعل و انفعال پلاسما با میدان مغناطیسی نامرئی خور‌شید ایجاد شده است. ESA در بیانیه خود نوشته است: «پلاسمای موجود در مار رشته‌ای طولانی از میدان مغناطیسی خورشید را دنبال می‌کند که از یک سمت خورشید به سمت دیگر می‌رسد.»

داده‌های جمع‌آوری شده در مورد مار و فوران توسط مدارگرد خور‌شیدی و مأموریت تکمیلی کاوشگر خور‌شیدی پارکر ناسا به دانشمندان کمک می‌کند تا فعالیت‌های خورشید و نحوه ایجاد آب‌و‌هوای فضایی را بهتر درک کنند که این امر بر سیستم‌های ارتباطی و ناوبری زمین تأثیرگذار است.