پرورش قارچ دکمه ای در خانه

آموزش پرورش قارچ دکمه ای در خانه

در حال حاضر، یکی از راه‌های اصلی بهبود وضعیت اقتصادی در ایران، مفهوم کارآفرینی است. کارآفرینی به عنوان فعالیتی تعریف می‌شود که به ایجاد فرصت‌های شغلی برای افراد و توسعه اقتصاد کمک می‌کند و در تمام رشته‌ها و زمینه‌های مختلف وجود دارد. یکی از جنبه‌هایی از کارآفرینی که در حوزه کشاورزی پرورش قارچ در خانه می‌باشد. پرورش قارچ دکمه‌ای از این نظر مزایایی دارد که می‌تواند به عنوان یک شغل دوم برای خانواده‌ها به منظور بهبود وضعیت اقتصادی آن‌ها مورد استفاده قرار گیرد.
اگرچه ما به توسعه پرورش دهندگان خانگی اهمیت کافی نداده‌ایم، اما واقعیت این است که امروزه نمی‌توانیم این تولیدکنندگان را نادیده بگیریم. آن‌ها به جزء جدایی‌ناپذیری از واقعیت تولید قارچ در کشور تبدیل شده‌اند.

آلرژی فصلی|حساسیت فصلی را چگونه در خانه درمان کنیم؟

نحوه طراحی سالن پرورش قارچ خانگی

در طراحی سالن‌های پرورش خانگی قارچ، معمولاً از بخشی از منزل مسکونی مانند طبقه زیرین ساختمان، زیرزمین، یک واحد مجزای آپارتمان، پارکینگ ساختمان و موارد مشابه استفاده می‌شود. در اینجا، انتخاب مکان مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است، تا با کمترین فضای ممکن، بیشترین بهره‌برداری و سازمان‌دهی را داشته باشیم. همچنین، باید مطمئن شویم که دسترسی به این مکان‌ها کاملاً باز است تا در زمان‌های پر کردن، تخلیه و برداشت مشکلی پیش نیاید و همچنین بتوان به تمامی طبقات به راحتی دسترسی داشت.
حداقل ارتفاعی که برای یک سالن پرورش کوچک در نظر گرفته می‌شود، ۳ متر است و کمتر از این مقدار ممکن است به سختی کار انجام شود.

پیش سالن

در سالن‌های پرورش خانگی به دلیل عدم وجود استانداردهای مشخص و دشواری‌های ایجاد شرایط محیطی مناسب برای رشد قارچ‌ها، استفاده از پیش‌سالن ضروری است. پیش‌سالن به یک اتاق کوچک اطلاق می‌شود که قبل از ورود به سالن اصلی قرار می‌گیرد. در اینجا، تجهیزاتی مانند دستگاه‌های هواساز و رطوبت‌ساز، وسایل گرمایشی و سرمایشی نصب می‌شود. در واقع، با فراهم کردن شرایط محیطی مناسب برای رشد قارچ‌ها در پیش‌سالن، ما از وقوع خسارات اقتصادی در سالن اصلی جلوگیری می‌کنیم.

ابعاد سالن‌های پرورش قارچ خانگی ممکن است حداقل از ۴۰-۵۰ مترمربع باشد و این ابعاد به واحد هزینه‌های مورد نظر بستگی دارد.
در صورتی که دیواره‌های سالن سرامیکی نباشد، می‌توان تمامی دیوارها را با پوشش‌های پلاستیکی پلی‌اتیلن پوشاند. اما اولویت در انتخاب مواد برای دیواره‌ها سرامیکی است و سپس می‌توان از پوشش‌های پلاستیکی استفاده کرد.

نحوه قفسه بندی سالن پرورش قارچ

در سالن‌های پرورش قارچ خانگی معمولاً از سیستم قفسه‌بندی با لوله‌های آهنی به دلیل هزینه‌های کمتر استفاده می‌شود، اگرچه این انتخاب در بلندمدت ممکن است به زنگ زدگی و تغییر رنگ منجر شود. قفسه‌بندی یکی از هزینه‌های ثابت یک سالن است و در انتخاب آن باید دقت شود.
سیستم گرمایشی سالن

در بسیاری از سالن‌های پرورش قارچ خانگی، برای گرم کردن از بخاری معمولی یا سوزاندن چوب و یا آجر روی شعله اجاق گاز استفاده می‌شود.
نکته بسیار مهم: استفاده از این وسایل گرمایشی نیاز به وجود پیش‌سالن دارد و اگر این وسایل در سالن اصلی استفاده شود، منجر به خشک شدن هوای سالن و کاهش عملکرد و خسارت اقتصادی حتمی خواهد شد.

سیستم سرمایشی سالن

برای سیستم سرمایش، برخی از افراد از کولر همراه با لوله‌های پلاستیکی مانند سیستم هواساز استفاده می‌کنند تا جلوگیری از تماس مستقیم باد کولر با سطح بستر را داشته باشند. همچنین، در برخی موارد، برای کاهش دمای محیط از هوای خنک بیرون، به ویژه شب‌ها، یا با شستن کف سالن و آب‌پاشیدن به در و دیوارها در شرایطی که دمای محیط بسیار بالاست، استفاده می‌شود.
همچنین، می‌توان از یک دستگاه رطوبت‌ساز ارزان قیمت در بخش پیش‌سالن استفاده کرد و برای تأمین هوا و رطوبت مورد نیاز خود اقدام کرد.

تهویه سالن

در مورد تهویه، نیاز به آن در یک سالن بسیار حیاتی است و باید سالن به گونه‌ای طراحی شود که گردش هوا در آن فراهم شود و حداقل یک طرف به فضای خارج یا هوای آزاد دسترسی داشته باشد. شرایط بهترین است که از دو سمت تهویه داشته باشیم و به هوای آزاد دسترسی داشته باشیم.
در سالن‌های پرورش قارچ خانگی، با توجه به ابعاد سالن، از دستگاه‌های هواساز کوچک برای کاهش دما و تأمین رطوبت در سالن استفاده می‌شود. لوله‌های هواساز از جنس پلاستیک پلی‌اتیلنی ساخته شده و در هر دو طرف سالن یا در وسط راهرو و بین ردیف‌های قفسه‌ها قرار می‌گیرند. سوراخ‌های لوله‌های هواساز به شکل دایره و یکی در وسط کاملاً باز و نیمه باز قرار می‌گیرند.
برای کانال‌های هواساز، بهتر است از داکت‌های پلاستیکی با عرض ۵۰ سانتیمتر استفاده شود. در غیر اینصورت، می‌توان کانال‌های هواساز را با استفاده از پلاستیک پلی‌اتیلنی ایجاد کرد به گونه‌ای که اولین سوراخ ورود هواساز به سالن قرار گیرد و سوراخ‌های بعدی با فاصله ۵۰ سانتیمتر با قطر ۵ سانتیمتر ایجاد شوند.

آبیاری قارچ ها

آبیاری همچنان نیاز به یک سیستم پیچیده ندارد و به وسیله سر آبپاش‌های پلاستیکی معمولی انجام می‌شود.